ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ 1178 – περί αρμοδιοτήτων επιμελητών Α’ και Β’ ΕΣΥ

ΧΑΡΗΣ Τ. ΠΟΛΙΤΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΣΕ Α.Π., Σ.τ.Ε., Δρ. ΙΑΤΡΙΚΗΣ Ε.Κ.Π.Α.
ΕΠΙΣΚ. ΚΑΘ. ΙΑΤΡ. ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΥΡ. ΠΑΝ. ΚΥΠΡΟΥ
ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ 15, 15451 Ν. ΨΥΧΙΚΟ, ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ.: (210) 6756732, FAX: (210) 6729207, e-mail: chpolitis@gmail.com

 
Προς
Πρόεδρο Π.Ι.Σ.
Μέλη Δ.Σ. Π.Ι.Σ.
 
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
 
Μας ζητείται από τον Ιατρικό Σύλλογο Αγρινίου να βοηθήσουμε σχετικά με την νομολογία που διέπει τις «αρμοδιότητες και τα καθήκοντα Διευθυντών Κλινικών Ε.Σ.Υ. Επιμελητών Α’ & Β’» ύστερα από αίτηση ιατρού μέλους του Συλλόγου μας (σας είχαμε αποστείλει το 450/30-10-2012 έγγραφο μας).
Προφανώς το κείμενο αναφέρεται τόσο στη νομοθεσία όσο και στη νομολογία.
 
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
 
Παρά το ότι ο νομοθέτης διαχρονικά ρύθμισε το ΕΣΥ, βλ. Ν. 1278/1982, Ν. 1397/1983, Ν. 1579/1985, Ν. 1759/1987, Ν. 1821/1988, Ν. 2071/1992, Ν. 2194/1994, 2519/1997 κλπ. μέχρι τον 2889/2001, το Ν. 3204/2003, το Ν. 3329/2005, Ν. 3370/2005, Ν. 3974/2009, Ν. 3868/2010 ακόμη και διατάξεις του Ν. 4025/2011 δεν ρύθμισε τις αρμοδιότητες, τις υποχρεώσεις, τα καθήκοντα και τις σχέσεις μεταξύ διευθυντών και επιμελητών Α’ και Β’ και των επιμελητών Α’ και Β’ μεταξύ τους. Ο διευθυντής απλώς περιγράφεται ως υπεύθυνος για τη λειτουργία του τμήματός του (για αυτό και η αναφορά σε πολλά νομοθετήματα), είτε είναι διευθυντής σε νοσοκομείο είτε σε κέντρο υγείας είτε σε κέντρο μεταμοσχεύσεων είτε φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης.
Η ιδιαιτερότητα έγκειται και στο ότι ο Επιμελητής Β’ και ακόμη περισσότερο ο Επιμελητής Α’ είναι επιστήμονας γιατρός και έτσι δεν είναι ο απλός δημόσιος υπάλληλος. Όσον αφορά στα επιστημονικά καθήκοντα, θα ενεργήσει όπως ο μέσος ειδικευμένος γιατρός προς όφελος του ασθενούς, και χωρίς να ρωτήσει αναγκαστικά το διευθυντή. Αν έχει ειδικές εντολές από τον διευθυντή του, όσον αφορά στη διαγνωστική προσέγγιση ή θεραπεία ασθενούς, τότε έχει δικαίωμα να προβάλει τις αντιρρήσεις του και ίσως θα πρέπει να λάβει θέση ο Συντονιστής Διευθυντής, με το νεότερο σύστημα ή το Επιστημονικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου, αν υπάρχει χρόνος, αλλιώς, με δική του ευθύνη ενεργεί.
Διαφορετικό βεβαίως είναι το ζήτημα της σχέσης Διευθυντή και Συντονιστή Διευθυντή, γιατί και η εξουσία του Συντονιστή Διευθυντή δεν ορίζεται με ακρίβεια.
Κατά τα λοιπά, όπως και, τηρουμένων των αναλογιών (ΔΕφΘεσ (Ακυρ.) 1011/2009 ΕΔΔΔΔ 2010, 250) και επί κενού δικαίου θα ισχύουν οι διατάξεις του εκάστοτε ισχύοντος Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων, βλ. Ν. 3528/2007. Βάσει αυτού και των ενγένει διατάξεων της Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν. 3418/2005, Α.Ν. 1565/1939) θα κρίνονται τα εκάστοτε αναφυόμενα προβλήματα.
Εκείνο επίσης που πρέπει να γνωρίζουμε, με κενό νόμου, είναι ότι πάντοτε κάθε περίπτωση κρίνεται ξεχωριστά και ανάλογα με το αντικείμενο της διαφοράς που αναφύεται.
Οι ενδιαφερόμενοι μπορεί να ασκούν καταρχάς εσωτερικά ιεραρχική προσφυγή προς τη διοίκηση, αν αισθάνονται ότι αδικούνται (αρκετές φορές διαχρονικά ο ΠΙΣ γίνεται κοινωνός μιας καταχρηστικής άσκησης του διευθυντικού δικαιώματος) και μπορούν να ασκούν αιτήσεις ακύρωσης με αίτηση αναστολής για να ακυρώσουν παράνομη ή παράτυπη εκτελεστή πράξη για την οποία έχουν έννομο συμφέρον να την προσβάλλουν.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ